เมื่อฤดูใบไม้ผลิใกล้เข้ามา โรคไอกรนที่ครั้งหนึ่งเคยถูกควบคุมโดยมนุษย์กําลังกลับมาอีกครั้ง ข้อมูลจากสถาบันควบคุมและป้องกันโรคแห่งชาติของสหรัฐอเมริกาแสดงให้เห็นว่ามีรายงานผู้ป่วยโรคไอกรน 17,105 รายในเดือนกุมภาพันธ์ 2024 เพิ่มขึ้น 7,979 รายเมื่อเทียบกับเดือนธันวาคม 2023 และเกือบ 32 เท่าของช่วงเดียวกันของปีที่แล้ว

โรคไอกรนหมายถึงการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจเฉียบพลันที่เกิดจากการติดเชื้อ Bacillus ไอกรนซึ่งส่วนใหญ่ส่งผ่านละอองฝอยซึ่งได้รับชื่อเนื่องจากอาการไอสามารถอยู่ได้นานถึง 100 วัน

Tuo Zhifang รองผู้อํานวยการและหัวหน้าแพทย์ของแผนกเวชศาสตร์ระบบทางเดินหายใจและวิกฤตของโรงพยาบาลการบินทั่วไปกล่าวว่าแตกต่างจากสาเหตุของอาการไอเช่นไข้หวัดทั่วไปไข้หวัดระบาด COVID-19 อาการไอกรนสามารถแสดงออกได้เป็น paroxysmal ที่รุนแรงมีอาการไอกระตุกและมีเสียงสูดดมตัวอย่างไก่เมื่อสิ้นสุดการไอ

โดยทั่วไปแล้ว ประชากรทั้งหมดมีความอ่อนไหว แต่ทารกอายุต่ํากว่า 1 ปีที่มีภูมิคุ้มกันขั้นพื้นฐานไม่ครบตามกระบวนการจะอ่อนแอที่สุด ทารกและเด็กเล็กก็มีกรณีร้ายแรงเช่นกัน

ส่วนใหญ่ติดต่อผ่านละอองน้ำ
โรคไอกรนส่วนใหญ่แพร่กระจายผ่านละอองฝอยและผู้ป่วยเป็นแหล่งหลักของการติดเชื้อ 1 ~ 2 วันก่อนเริ่มมีอาการถึง 3 สัปดาห์ของหลักสูตรจะติดเชื้อมากที่สุดและผู้ป่วยที่มีอาการผิดปกติจะติดเชื้อได้

เป็นที่เข้าใจกันว่าอาการไอกรนในระยะแรกดูเหมือนจะไม่แตกต่างจากไข้หวัดและบางครั้งก็ไม่มีไข้และอาจมีอาการปอดเพียงเล็กน้อยตลอดหลักสูตร เมื่อพัฒนาไปสู่ระยะเฉียบพลันโรคจะพัฒนาอย่างรวดเร็วและอาจทําให้ระบบหายใจล้มเหลวอย่างรุนแรงและแม้กระทั่งเสียชีวิต

มีรายงานว่าเด็กบางคนได้รับการวินิจฉัยว่าไอกรนหลังจากไออย่างรุนแรงทําให้เลือดออกในเยื่อบุตาและรอยช้ําบริเวณรอบดวงตา

โรคนี้เคยเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักของอุบัติการณ์และการเสียชีวิตของเด็กทั่วโลก อย่างไรก็ตามตั้งแต่การพัฒนาและแนะนําวัคซีนที่ประสบความสําเร็จ อุบัติการณ์ของโรคก็ลดลงมาระยะหนึ่งแล้ว ในปีพ. ศ. 2457 สหรัฐอเมริกาได้อนุมัติวัคซีนป้องกันโรคไอกรนแบบเต็มเซลล์เป็นครั้งแรก ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1940 ประเทศที่พัฒนาแล้วซึ่งนำโดยสหรัฐอเมริกาเริ่มมีการฉีดวัคซีนป้องกันโรคไอกรนให้กับเด็กอย่างกว้างขวาง ในปีพ. ศ. 2521 จีนได้รวมวัคซีนป้องกันโรคไอกรนไว้ในโปรแกรมภูมิคุ้มกัน (มีให้บริการฟรีภายใต้โปรแกรมภูมิคุ้มกัน) ด้วยการฉีดวัคซีนอย่างกว้างขวาง โรคไอกรนได้เข้าสู่สถานะการแพร่ระบาดที่ต่ํามาก ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1930 ถึง 1980 จํานวนผู้ป่วยที่รายงานลดลงมากกว่า 99%

อย่างไรก็ตามด้วยการพัฒนาของศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดโรคไอกรน "กลับมา" ในหลายประเทศทั่วโลก ในปี 2004, 2005, 2010, 2012 และ 2014 มีการระบาดของโรคไอกรนขนาดใหญ่หลายครั้งในสหรัฐฯ รวมถึงการระบาดของโรคไอกรนในรัฐวอชิงตันในปี 2012 ซึ่งมีอัตราป่วยสูงถึง 37.5/100,000 คน เพิ่มขึ้นจากปีก่อนหน้าถึง 13 เท่า แคนาดา ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ ญี่ปุ่นและประเทศอื่น ๆ ก็มีรายงานจํานวนผู้ป่วยไอกรนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาอุบัติการณ์ของโรคไอกรนในประเทศของเรามีแนวโน้มเพิ่มขึ้นหลังจากรักษาระดับต่ำมานานหลายทศวรรษและจำนวนผู้ป่วยโรคไอกรนที่รายงานทั่วประเทศในปี 2560 เริ่มทะลุ 10,000 รายหลังจากนั้นปีละครั้งมากกว่า 20,000 รายในปี 2561 และมากกว่า 30,000 รายในปี 2562 หลังจากการระบาดของโควิด-19 ลดลง จํานวนผู้ป่วยสะสมที่รายงานตั้งแต่ปี 2020 ถึง 2022 อยู่ที่ 15798 ราย ข้อมูลล่าสุดที่เผยแพร่โดยสถาบันควบคุมและป้องกันโรคแห่งชาติของสหรัฐอเมริกาได้ส่งเสียงเตือนอีกประการหนึ่งอย่างไม่ต้องสงสัย